Met het streven om van 8 mei weer een officiële feestdag te maken, zoals het geval was tot 1983, want het is hoog tijd dat dit glorieuze moment in de menselijke geschiedenis weer door het hele land wordt geëerd.

Maar omwille van de duidelijkheid en de betrokkenheid bij de feiten van de geschiedenis vinden wij het essentieel om te onthouden dat de nederlaag van nazi-Duitsland op 8 mei in Berlijn niet uit de lucht kwam vallen. Het was in wezen het resultaat van de heroïsche strijd van het Sovjetvolk en zijn 27 miljoen doden en het Rode Leger ; dit luid en duidelijk vermelden betekent niet dat de bijdrage van de andere geallieerde strijdkrachten wordt vergeten. Het niet doen is alsof we voorstelden om de overwinning op de apartheid te vieren zonder de strijd van het Zuid -Afrikaanse volk en die van Nelson Mandela te noemen.

Wij vrezen dat het klimaat van anti-Russische furie dat in de media heerst na de Russische militaire interventie in Oekraïne er soms toe leidt dat men aan deze stemming toegeeft. Wij zijn echter van mening dat deze interventie te veroordelen is, wat voor ons het geval is, zonder ons te onderwerpen aan de normen van het klimaat van intimidatie dat heden ten dage wordt opgebouwd.

Persoonlijkheden die ver verwijderd waren van de politieke filosofie van de USSR, maar die zeer dicht bij de historische gebeurtenissen van die tijd stonden, zoals generaal Eisenhower, Winston Churchill en generaal de Gaulle, aarzelden niet het beslissende belang van de Sovjetbijdrage aan de nederlaag van Hitler te benadrukken. Het feit dat dit vandaag bijna onmogelijk is geworden, moet ons ernstige zorgen baren, vooral omdat deze negationistische standpunten niet alleen worden ingenomen door het Vlaams Belang en extreem-rechtse groeperingen, maar ook door schijnbaar meer "respectabele" groeperingen.

Brussel, « De vrienden van de DR » (het Collectief van de krant “Le drapeau rouge”)  www.ledrapeaurouge.be